(29.) Orzechowa owsianka.

W ramach wstępu:

Stwierdziłam, że daruję sobie owsiankowe czwartki, bo nie zawsze mam na nie czas (chęć i pomysł). Ale nie znaczy to, że przestałam z owsianką eksperymentować:)

Od 2 tygodni zalegają u mnie fistaszki. Uwielbiam je:) 

Znudziły mi się jednak tak "na sucho". Dzisiaj rano miałam ochotę na jakieś orzechowe, słodkie, syte śniadanie.

W planach było zrobienie sobie masła orzechowego. Ale zabrakło chleba. Samego ze słoika bym nie wcinała ^_^ (chyba :D)

Myślę, rozglądam się po lodówce, szafkach...

I stworzyłam sobie najsmaczniejszą owsiankę, jaką do tej pory jadłam ^^

Syta, orzechowa, nie za słodka, lecz z nutą słodkości♥

Wcale nie skłamię, jak napiszę, że była cudowna^^

W ogóle, mimo tej burzowej pogody, jakaś dobra kucharska wena mnie złapała, bo i pizza wyszła mi niemal, jak z pizzerii. Takiej naprawdę dobrej ^^ 

Przepis wkrótce, a na razie, zapiszcie sobie konieczność spróbowania tej owsianki ^^

~~*~~

Składniki:

• szklanka mleka (sojowe, roślinne, jakie kto woli)
• łyżka wody
• 5 łyżek płatków owsianych
• łyżeczka miodu (+ 1, jak ktoś woli słodszą)
• tyle pokruszonych fistaszków, ile chcecie (u mnie było chyba ponad pół szklanki)

Do dekoracji:

• frużelina jagodowa i truskawkowa
• połowa nektarynki
• kilka fistaszków

Do garnuszka wlewamy wodę i mleko. Woda zapobiega przypalaniu się mleka. Kiedyś gdzieś to słyszałam i stosuję to do dzisiaj, a może tak naprawdę nie działać. Może po prostu wiem, kiedy moje mleko ma ochotę przypienić trochę bardziej:)

Dosypujemy płatki owsiane i fistaszki. Zagotowujemy. 
Kiedy owsianka będzie miała odpowiednią (glutowatą, albo płynną, kto, co woli) konsystencję, ściągamy z ognia i odstawiamy na chwilę. 

 W między czasie, połowę nektarynki kroimy na ćwiartki ćwiatrek(?) 8 części :)

Do lekko wystygniętej owsianki dolewamy łyżeczkę miodu i mieszamy. O tym, dlaczego nie powinno się gotować miodu, pisałam tutaj.
Dekorujemy nektarynką i frużelinami oraz kilkoma fistaszkami:)

Smacznego :)